“Every adventure requires a first step.”
The Cheshire Cat
Een paar jaar geleden begon ik op te schrijven wat al zo lang in mijn hoofd zat. Over stiefmoederen en een stiefmoeder zijn.
Hoe ingewikkeld soms.
Maar ook hoe geweldig.
En wat ik had ontdekt en geleerd in de jaren dat ik de opvoeding en zorg voor mijn meiden deelde. Met hun vader maar ook met hun moeder. In eerste instantie schreef ik tussen het dagelijks leven door, maar ik maakte er steeds vaker tijd voor vrij. Inmiddels staat de eerste versie op papier en ben ik op zoek naar een uitgever.

Korte introductie
Het boek neemt je mee langs de verschillende fases die je doorloopt als je verliefd wordt op iemand met kinderen. Van de eerste tijd samen tot het leren kennen van je stiefkind(eren) en het vormen van een nieuw gezin.
Wat kun je beter wel en wat liever niet?
Hoe vind je jouw draai als stiefmoeder?
Welke gevoelens kunnen je overvallen?
Hoe ga je om met opvoeden, afspraken en de liefde voor je stiefkind?
Hoe krijg je (zelf)vertrouwen als stiefmoeder?
Kortom, hoe vind je een plek in de zon met jouw nieuwe gezin?
Uit de schaduw van het origineel.
Je zult ontdekken dat het tijd kost, maar ook dat er in die tijd volop moois te beleven valt. Dat er veel te winnen is, waaronder liefde in het kwadraat. En dat je soms de situatie niet kan veranderen, maar wel de wijze waarop je ernaar kijkt.
Houvast
Het boek is een vrolijk duwtje in de rug voor stiefmoeders. Om als je ervoor staat, gewoon maar te plonsen. Met je gezonde verstand en gevoel voor humor op zak.
Het is de moeite meer dan waard. De liefde, de kinderen, het vormen van een nieuw gezin, het vallen en het opstaan. Het is een Wonderland en jij bent Alice. Maar er is genoeg houvast.
Met mijn boek wil ik je helpen dat houvast te ontdekken en vast te pakken. Het is vaak dichterbij en eenvoudiger dan je denkt.
Voorproefje
Lees hier alvast een stukje uit mijn boek:
Voor kinderen staat de wereld na een scheiding op zijn kop. Tegelijkertijd zijn het de meest flexibele wezens die ik ken. Ze begrijpen vaak meer dan je denkt en ze kunnen heel anders naar de wereld kijken dan volwassenen. Daarom is het zo belangrijk om ze te betrekken. Met oneindig veel kusjes en knuffels als ze klein zijn en met aandacht en kopjes thee als ze groter zijn. Luister naar ze en leer van ze.
Hoewel mijn oudste nog steeds droomt van een wintersportvakantie met haar vader en moeder – en let wel, ik houd meer van sneeuw dan haar beide ouders – zou ze haar leven niet meer anders willen dan het nu is. Ze zou haar broertje en zusjes niet meer willen missen die ze kreeg in de nieuwe gezinnen. En ze zou mij niet meer willen missen.
Wanneer je samen nog een kind krijgt of wanneer je allebei al kinderen hebt, kan dat zowel ingewikkeld als een zegen zijn. Het kan de onzichtbare lijnen die door een samengesteld gezin lopen scherper maken of juist verzachten. Scherper wanneer bijvoorbeeld de opvoedstijlen recht tegenover elkaar staan of omdat er aan elkaar gewend moet worden in het kwadraat. Maar zachter kan ook. In mijn geval was mijn zoon de draad in onze lappendeken die ons allemaal dichter bij elkaar bracht. Die van mij een moeder maakte waarvan ik als stiefmoeder weer belangrijke lessen leerde.
De relatie met jouw stiefkind is geen onbeschreven blad, maar er is nog genoeg ruimte om te schrijven. Afhankelijk van de omstandigheden zal dat langzaam of snel gaan, makkelijk of met moeite en waarschijnlijk iets ertussenin. Gelukkig is er genoeg houvast:
- Je partner. Hij is vertaler, bemiddelaar en beschermengel in één.
- Wees realistisch in je verwachtingen. Rome is ook niet in één dag gebouwd.
- De leeftijd van je kinderen. Elke leeftijdsfase vraagt om een andere rol van jou als stiefmoeder. Pas hem daarop aan of houd er tenminste rekening mee.
- Parkeer je (voor)oordelen. Dat geeft ruimte voor verrassingen.
- Jijzelf! Je komt in vrede en brengt goede bedoelingen, een broertje en het recept voor de allerlekkerste appel-kruimeltaart mee.